روش های آزمایش مواد مخدر با کیت تست اعتیاد سه کاره چگونه است؟ مقدار مشخصی از انعطاف پذیری در آزمایش دارو وجود دارد و برخی از آزمایش ها دقیق تر از بقیه هستند.
استانداردی برای همه آزمایش‌های دارویی وجود ندارد، اگرچه اداره خدمات سوء مصرف مواد و سلامت روان ، SAMHSA، همراه با وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده (DHHS) یک روش استاندارد دارند که آژانس‌های فدرال باید از آن پیروی کنند.
کارفرمایان خصوصی که آزمایش مواد مخدر انجام می دهند معمولاً ملزم به پیروی از دستورالعمل های فدرال نیستند، اگرچه بسیاری از آنها به دلایل قانونی این کار را انجام می دهند.
آزمایشات دارویی را می توان در محل کار، در کلینیک بهداشتی یا مطب پزشکی، یا در آزمایشگاه، و همچنین در خانه از طریق کیت های آزمایش دارو انجام داد.
دقت آزمایش دارو تا حدی به نوع آزمایش مورد استفاده و استانداردهای رعایت شده بستگی دارد. آزمایشات دارویی از نمونه های بیولوژیکی بدن به منظور بررسی وجود مواد مخدر و گاهی الکل استفاده می کنند. آزمایشات دارویی ممکن است موارد زیر را آزمایش کند:
ادرار
خون
عرق
نفس
بزاق یا مایعات خوراکی
مو
به احتمال زیاد، رایج‌ترین و کم‌هزینه‌ترین آزمایش‌های دارویی شامل آزمایش ادرار است. برای این آزمایش‌ها، نمونه ادرار را با ادرار کردن در یک فنجان نمونه جمع‌آوری می‌کنید و سطوح کمپلکس‌های آنتی‌ژن-آنتی‌بادی که بدن شما هنگام وجود دارو تولید می‌کند، برحسب نانوگرم در میلی‌لیتر، نانوگرم بر میلی‌لیتر شمارش می‌شود.
بسته به نوع داروی مصرفی، مدت زمان مصرف و میزان مصرف مواد مخدر، می‌توان داروها را از طریق آزمایش ادرار از یک روز تا یک ماه پس از مصرف شناسایی کرد.
همانطور که توسط دانشگاه ییل منتشر شده است، طولانی ترین مدت برای سوء استفاده کنندگان مزمن قابل تشخیص هستند.
دو آزمایش دارویی آنالیز سطح وجود دارد: ایمونواسی و کروماتوگرافی گازی یا تشخیص جرمی. اولی مقرون به صرفه ترین است، نتایج فوری تولید می کند، و به طور کلی به عنوان یک آزمایش اولیه استفاده می شود، ممکن است به اندازه روش های دیگر دقیق نباشد.
مثبت کاذب ممکن است، و انواع داروها ممکن است فراموش شوند. عمومی، کروماتوگرافی گازی ثانویه یا آزمایش سنج جرمی تجویز می شود که بیماری را نیز آزمایش می کند. دقیق تر است، اما همچنین گران تر است، و تکمیل آن زمان بیشتر می برد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.