آرد گندم در غذای مردم استرالیا و ارزش آن

طبق استانداردهای غذایی استرالیا نیوزلند (FSANZ)، آرد گندم به عنوان “محصولات آسیاب یا آسیاب غلات، حبوبات یا سایر دانه ها” تعریف می شود.

آرد ساختاری به محصولات پخته شده مانند کیک، بیسکویت، شیرینی و نان، با طیف وسیعی از محتوای پروتئین متناسب با هدف و نتیجه دلخواه می دهد.

آردهای با پروتئین بالا نسبت بیشتری از گلوتن و خمیر قوی تری را برای محصولاتی مانند نان فراهم می کنند و برعکس برای استفاده در کیک و بیسکویت صادق است.

دسته آرد گندم قم عمدتاً بر روی آرد گندم به عنوان آرد ساده (که به آن آرد همه منظوره نیز گفته می شود) یا آرد خود برآمده با مواد افزایش دهنده افزوده، یا آسیاب شده به صورت آرد سفید (فقط با استفاده از آندوسپرم دانه) یا گندم کامل یا آرد سبوس دار (که شامل تمام قسمت های غلات می شود) برای استفاده در پخت خانگی.

اگرچه تعاریف در سطح بین المللی متفاوت است.

در استرالیا، آرد گندم تبریز سبوس دار در تعریف FSANZ غلات کامل در نظر گرفته می شود.

غلات دست نخورده یا دانه های پوست کنده، آسیاب شده، آسیاب شده، ترک خورده یا پوسته پوسته شده که در آن اجزای تشکیل دهنده آندوسپرم، جوانه و سبوس به نسبت هایی وجود دارند که وجود دارد.

نشان دهنده نسبت معمولی آن بخش هایی است که در غلات کامل وجود دارد، و شامل آرد کامل می شود.

همچنین آرد گندم کیسه ای یک غذای اصلی شربت خانه است که به عنوان بخشی از جیره غذایی در مستعمره اولیه استرالیا عرضه می شود.

با کمتر از 2 1/2 پوند (1.3 کیلوگرم) در “سال های گرسنگی” (1788-1792) و تا 10 پوند عرضه می شود.

در حالی که نان به عنوان یک غذای اصلی در رژیم غذایی استرالیایی باقی می ماند و آرد تهیه نان با مواد مغذی مانند تیامین، فولات و ید غنی می شود، اغلب، محصول نهایی پخت به عنوان یک غذای اختیاری در نظر گرفته می شود.